کد مطلب:260396 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:226

بیان وصیت سراسر پند و حکمت امام حسن عسکری
و قال علیه السلام لشیعته: اوصیكم بتقوی الله و الورع فی دینكم و الاجتهاد لله و صدق الحدیث و اداء الامانة الی من ائتمنكم من بر او فاجر و طول السجود و حسن الجوار فبهذا جاء محمد صلی الله علیه و آله صلوا فی عشایرهم و اشهدوا جنائزهم و عودوا مرضاهم و ادو حقوقهم فان الرجل منكم اذ ورع فی دینه و صدق فی حدیثه وادی الامانته و حسن خلقه مع الناس قیل هذا شیعی فیسرنی ذالك اتقو الله و كونوا زینا و لا تكونوا شینا جر و الینا كل مودة و ادفعوا عنا كل قبیح فانه ما قیل فینا من حسن فنحن اهله و ما قیل فینا من سوء فما نحن كذالك، لنا حق فی كتاب الله و قرابة من رسول الله و تطهیر من الله لا یدعیه احد غیرنا الا كذاب، اكثروا ذكر الله و ذكر الموت و تلاوة القرآن و الصلوة علی النبی صلی الله علیه و آله فان الصلوة علی رسول الله عشر حسنات، احفظوا ما وصیكم به و استودعكم الله و اقراء علیكم السلام.

این وصیت سراسر پند و حكمت از لسان درربار آن معدن عرفان و حكمت حضرت امام حسن عسكری علیه السلام است در پایان عمر شریفش كه خطاب به شیعیان و پیروان خود می فرماید ای شیعیان و دوستان من وصیت می كنم شما را تقوی الله (و اینكه خدا را منظور داشته باشید) شما بایست ورع و پارسائی در دین خود داشته و اجتهاد و كوشش كنید برای خدا (و رضایت و خشنودی خدا را به دست بیاورید) و تمام شئون دین را رعایت كنید شما بایست صدق حدیث داشته و راستگو باشید شما بایست امانتی كه از كسی نزد شما است و شما را مورد اعتماد خود دانسته و امین قرار داده به صاحبش مسترد نمائید می خواهد آنكس نیكوكار باشد یا فاجر بدكردار تأدیه



[ صفحه 536]



امانت واجب است شما بایست در مقام سجود در پیشگاه الوهی سجده ی طولانی انجام دهید (نه اینكه فورا سر از سجده بردارید و آن را سبك بشمارید سجده نهایت خضوع در پیشگاه خدا است و حال استغراق و فناء در حق متعال است و شما باید در حال سجده مستغرق حق باشید) در روایات آمده كه مولای متقیان علی علیه السلام در مقام سجده ی پروردگار چنان مستغرق در حق و از خود بی خود می شد كه پیكان و تیر می آمد و فرو می رفت در بدن مطهرش به هیچ وجه ملتفت نمی گردید این است معنای گفته ای كه نماز را مولا خواند نه نماز من و تو با عدم حضور و خشوع.



در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد

حالتی رفت كه محراب به فریاد آمد



و فرمود حضرت امام حسن عسكری علیه الصلوة و السلام شما ای شیعیان بایست با همسایگان حسن هم جواری را داشته باشید نه اینكه موجب اذیت و آزار همسایه ی خود گردید. در وصیت مولای متقیان علی علیه الصلوة و السلام آمده: الله الله فی جبیرانكم فانه وصیة نبیكم ما ذال یوصی بهم حتی ظننا انه سیورثهم (نهج البلاغه). می فرماید خدا را منظور داشته باشید درباره ی همسایگان زیرا این قدر توصیه فرمود پیغمبر اكرم (ص) كه ما تصور كردیم می خواهد حق ارث برای آنها از هم جوار آنان قائل شود، اكنون بیا و حال ما را مشاهده كن آیا ما رعایت حق همسایه را می نمائیم یا نه دائما مایه ی آزار آنان هستیم، (مرا ز خیر تو امید نیست شر مرسان) بی مروت فكر نمی كند شاید همسایه مریض باشد این قدر صدای رادیو و یا تلویزیون خود را بلند می كند كه بیچاره همسایه را سرسام می نماید (تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل) آنگاه فرمود حضرت امام حسن عسكری علیه السلام بدین لحاظ بود آمدن حضرت ختمی مرتبت محمد (ص) و بعثت آن حضرت كه این دستورات حكیمانه را به امتش بدهد و حكمت علمیه و عملیه را تعلیم دهد و تزكیه نفوس نماید و مردم را



[ صفحه 537]



متخلق به اخلاق الله گرداند و به یك كلام آن حضرت آمد تا بشر را آدم بالفعل بسازد و این آدمیت و انسانیت در خور منت است و در قرآن حكیم تصریح به این واقعیت و حقیقت شده است لقوله تعالی: لقد من الله علی المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا من انفسهم یتلوا علیهم آیاته و یزكیهم و یعلمهم الكتاب و الحكمة و ان كانوا من قبل لفی ضلال مبین (آیه 164 سوره آل عمران).

باری سپس حضرت امام حسن عسكری علیه السلام در وصیت خویش به شیعیانش سفارش به نماز و به صله ارحام در میان عشائر ایشان و تشییع جنائز و عیادت مرضای آنان و نیز ادای حقوق ایشان فرموده و می فرماید مادامی كه شما ورع و پرهیزكاری و پارسائی در دین خود پیشه و روش خود سازید و خود را انسان واقعی بسازید و صدق در حدیث و تأدیه در امانت و با حسن خلق و اخلاق جمیله با مردم رفتار نمائید شما مصداق شیعه ی ما بوده و مایه مسرت من خواهد بود این اعمال و كردارتان.

شما بپرهیزید خدا را و حقیقتا تقوی داشته باشید، تقوی مراتب دارد تقوای از حرام، تقوای از حلال با اینكه مباح است و تقوای از غیر لقاء الله.



و كمراتب التوب مراتب التقی

من حرمة او حل او غیر اللقا



آنگاه امام علیه السلام فرموده شما شیعیان بایست زین و زینت و موجب خوشنامی در نظامی تشیع باشید نه اینكه باعث شین و بدنامی شیعیان، بر شماست كه آنچه از مودت محسوب است به ما نسبت دهید و هر چه از قبایح به شمار می رود از ما دور بشمارید زیرا آنچه محاسن و فضائل و فواضل است مائیم مصداق آن و در ما موجود است و آنچه از قبائح و زشتی ها به شمار آید ما منزه و مبری از آنیم ذات احدیت جمیع محاسن را در ما سلسله جلیله محمد و آل محمد (ص) جمع فرموده و ما هستیم كه مجمع المحاسن می باشیم و خدا آنچه را كه از قبائح است از ما دور ساخته و ما را منزه از هر زشتی و بدی آفریده



[ صفحه 538]



است.

از برای ماست حقی در قرآن و مائیم كه قرابت داریم با رسول الله و مائیم كه تكوینا مطهریم من عند الله و مائیم كه دارای مقام عصمت كبری می باشیم و غیر از ما احدی نمی تواند مدعی این واقعیت شود و چنانچه ادعا كند او كذاب و دروغگو است ای شیعیان و دوستان بر شما باد كه دو چیز را هرگز از یاد نبرید و فراموش نكنید بلكه همیشه منظور نظر داشته باشید یكی خدا و دیگری مرگ را لذا فرموده است آن حضرت خطاب به شیعیان خود (اكثروا ذكر الله و ذكر الموت).

مؤلف گوید ذكر الله یاد مبدأ است و ذكر الموت یاد معاد است كه این دو مفاد (انا لله و انا الیه راجعون) است و اگر انسان متذكر مبدء و معاد نباشد دین ضمانت اجرائی نخواهد داشت پس آدمی باید بیشتر از هر چیز بیاد مبدأ و معاد باشد و بداند كه برای سعادت او چیزی مفیدتر و بهتر از ذكر الله و ذكر الموت نیست از عزر كلمات قصار قطب ارائك توحید سلطان العارفین و رئیس الموحدین علی علیه السلام است كه فرموده (طوبی لمن ذكر المعاد و اكثر من الزاد).

خوشا بر حال آن كسی كه به یاد معاد و عالم آخرت و نشئه ابد مدت و جهان سرمد و دار بقاء و لقاء الله باشد و زاد و توشه ای هر چه بیشتر برای این سفر دراز بردارد بدیهی است هیچ زاد و توشه ای برای جهان اخروی بهتر و نافع تر از اطاعت و بندگی خالصانه ی الهی و خدمت به خلق خدا برای رضای او مفیدتر متصور نیست پس بر انسان عاقل و فرزانه است كه خود را اسیر مادیات و شهویات نفسانی نكند و به مال و جاه و ریاست موقت و فناپذیر دنیوی دل نبندد بلكه پیوسته به یاد خدا و بازگشت به سوی خدا و اطاعت فرمان برداری ذات صمدی الوهی باشد در غیر این صورت ضرر خواهد نمود و به خسران و زیان جبران ناپذیر روبرو خواهد شد، و العصر ان الانسان لفی خسر الا الذین



[ صفحه 539]



آمنوا و عملو الصالحات سوره ی (عصر).

استاد عالی مقام حكیم الهی قمشه ای را غزلی است به نام (غزل خضر دانش):



با خضر دانش یار شو ای موسی دل

شاید كز این صحرا كنی طی منازل



در چاه تن تا كی برآی ای یوسف جان

مصر تجرد را توئی سلطان عادل



از شهر تن جانا بباید رخت بستن

زادی طلب تا فرصتی داری به منزل



جز طاعت و خدمت نباشد زاد این راه

بر دانش و دین كوش و منشین غافل



لذات جسمانی فانی دانه ی تست

زور و زر و جاه است دام ای مرغ غافل



جز ذكر الله است هر ذكری ز شیطان

جز عشق حق هر سود و سودائیست باطل



با عشق آن یكتای بی همتا (الهی)

همت طلب وز هر دو عالم مهر بگسل



و سپس فرمود حضرت امام حسن عسكری علیه الصلوة و السلام: (و تلاوة القران) یعنی ای دوستان بر شما باد تلاوت قرآن.

انسان باید در مقامی كه قرآن می خواند با تفكر تلاوت آیات قرآنیه را بنماید و بیش از اینكه در علم تجوید و نحوه ی قرائت كوشش دارد سعی در فهم قرآن و عمل كردن به آنها بنماید و بداند كه در هنگام خواندن قرآن دارد با خدا تكلم می نماید و در حدیث نبوی (ص) آمده است (من اراد ان یتكلم مع الله فلیقراء القران) و سعی كند در مقام تلاوت قرآن حضور قلب داشته دلش متوجه خدا



[ صفحه 540]



باشد و در مقام خواندن آن با كسی صحبت نكند.

استاد عظیم الشأن حكیم الهی قمشه ای را غزلی است به نام غزل قرانیه:



چه خوش است یكشب بكشی هوا را

بخلوص خواهی ز خدا خدا را



بحضور خوانی ورقی ز قرآن

فكنی در آتش كتب ریا را



شود آنكه گاهی بدهند راهی

بحضور شاهی چو من گدا را



طلبم رفیقی كه دهد بشارت

به وصال یاری دل مبتلا را



(فلكا) شكستی دل عاشقان را

به چه روی بستی كمر جفا را



چو شكستی این دل مشو ایمن از وی

كه بسوزد آهش قلم قضا را



نه حریف مائی (فلكا) كه یارم

شكند بنازی صف ما سوا را



مؤلف گوید پرسیدم از استاد كه مقصود از (فلكا) كیست، فرمود در این مقام مراد ما رضا خان پهلوی است و یا منظور هر جابر و ستمكار است.

آنگاه حضرت امام حسن عسكری علیه الصلوة و السلام در خاتمه وصیت خود می فرماید و الصلوة علی النبی فان الصلوة علی رسول الله عشر حسنات.

حضرت فرمود كه بر حضرت ختمی مرتبت نبی اكرم صلوات بفرستید.

مؤلف گوید در اهمیت صلوات بر حضرت رسول خاتم همین بس كه ذات كل الكمال الوهی با آن عظمت و كبریائی خود با همه ملائكه و قوای نظام هستی صلوات با بركات بر آن سرور كائنات می فرستد و امر كرده قاطبه ی اهل



[ صفحه 541]



ایمان را كه بر آن حضرت صلوات بفرستند كما اشار الیه نص الكتاب الالهی: ان الله و ملائكته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما (آیه 56 سوره احزاب).

فوائد صلوات بر حضرت نبی ختمی و آل اطهار آن بزرگوار در احادیث و اخبار بسیار و بیرون حد و شمار است از جمله اینكه:

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) معادل است با تسبیح و تحمید و تهلیل و تكبیر.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب استجابت دعا می باشد.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب حصول رضای حقتعالی است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب آمرزش گناهان است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب محو گناهان است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب راحتی جان كندن است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب ایمنی از عذاب دنیوی است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب ایمنی از عذاب اخروی است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب ثقل میزان یوم القیامه است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب نورانیت صراط آخرت است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب نجات از دوزخ است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب دخول در دارالسلام است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب ایمنی از هول قیامت است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب وجوب شفاعت است.

صلوات بر محمد و آل محمد (ص) موجب محشوریت با محمد و آل محمد (ص) است.

فی الكافی عن ابی عبدالله قال علیه السلام قال رسول الله صلی الله علیه و آله: (ارفعوا اصواتكم بالصلوة علیّ فانها تذهب بالنفاق).



[ صفحه 542]



كاشف حقایق مولانا الصادق (ع) می فرماید حضرت رسول خاتم (ص) فرموده است شما هرگاه صلوات می فرستید با صوت جلی و رفیع بر من صلوات بفرستید زیرا صلوات بلند فائده اش این است كه نفاق را برطرف می كند.

(لمؤلفه)



نام احمد كیمیای جان بود

جان احمد جان ما را جان بود



نام او آرد شما را اتفاق

می برد از جانتان زنگ نفاق



نام احمد صیقل هر دل بود

زینت هر بزم و هر محفل بود



(ارفعوا اصواتكم) با این درود

عرشی آوا خوش تر آمد این سرود



جان (ربانی) ثناگو تا ابد

بر محمد مظهر ذات صمد



مؤلف را رساله ای است تحت عنوان (صلوات ربانی) از نظر قرآن و برهان و عرفان این رساله نفیسه دو مرتبه به طبع رسیده و منتشر شده است یك مرتبه مستقلا به چاپ رسیده و مرتبه ی دیگر ضمیمه كتاب جلوه ی ربانی در اثبات خاتمیت.

باری حضرت امام حسن عسكری صلوات الله و سلامه علیه فرمود احفظوا ما وصاكم به و استودعكم الله و اقرأ علیكم السلام.

حضرت امام حسن عسكری علیه السلام با سفارش حفظ این وصیت حكیمانه درربار به دوستان و شیعیان به آنان سلام و تحیت فرستاد.

از صقع احدیت مسئلت دارم كه به حق حضرت امام حسن (ع) توفیق عمل كردن به این وصیت را به جمیع شیعیان آن بزرگوار مرحمت فرماید و ما را قدردان



[ صفحه 543]



كلمات حكمت آمیز و وصایای حكیمانه كه موجب سعادت نظام ملكی و ملكوتی ماست بفرماید آمین رب العالمین.



[ صفحه 544]